تأثیر دگزامتازون تزریقی در کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید

چکیده: مقدمه و هدف: تهوع و استفراغ از عوارض رایج بعد از بیهوشی عمومی هستند کــه بعـد از اعمال جراحی گوش میانی هم شایع بوده و می‌تواند منجر به تخریب نتایج بـازسازی گوش میانی شود. داروهای مختلفی از جمله دگزامتازون برای پیشگیری از این عارضه تجویــز شده است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر دگزامتازون تزریقی در کــاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید است. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور مورد شاهدی است که در بیمارستان آموزشی درمانی شهید دستغیب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال‌های 1383ـ 1381 انجام گرفت. 80 بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی تیمپانوماستویید با وضعیت فیزیکی یک تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب گردیدند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 40 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه شاهد 2 سی‌سی سالین نرمال و گروه مورد 2 سی‌سی دگزامتازون (8 میلی‌گرم) به صورت داخـل وریـــدی بلافاصله قبل از القاء بیهوشی دریافت کردند. در این مطالعه ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بود. داده‌ها بــــا استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای تحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه مورد و شاهد از نظــر میــانگین سن، تعداد زن و مــرد و طول مدت بیهوشی اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. همچنین دگزامتازون میـــزان تهوع بعد از عمل را 5/32 درصد (002/0= p) و میزان استفراغ را 5/22 درصـد (04/0= p) کاهش داد. نتیجه‌گیری: به نظـــر مـی‌رسد که دگزامتازون وریدی با دوز 8 میلی‌گرم در کاهش بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تیمپانوماستویید مؤثر می‌باشد و شاید بتوان آن را بــه عنوان یک داروی ثابت در کنار سایر داروهای بیهوشی استفاده کرد. واژه‌های کلیدی: دگزامتازون، تیمپانوماستویید، تهوع و استفراغ بعد از عمل